Een onvergetelijk schoolkamp
Yes! Groep 7 gaat éindelijk op schoolkamp. Joep en Tara kunnen aan niets anders meer denken. Maar hun vader en moeder gaan mee als leiding. Als ze zichzelf maar niet voor gek zetten… Op kamp doet Cathleen heel vreemd. Ze gedraagt zich erg overdreven en doet kattig. Bij alles wat ze tegenkomt vertelt ze schreeuwend wat ze ziet. Dat is niet fijn. Er wordt over haar gepraat, iets wat haar nog bozer maakt. Waarom zou ze dat doen? Zit daar wat achter?
De klas moet allerlei spannende opdrachten doen waarbij veel gegild wordt. Joep wil graag stoer voorop. Ook als ze met een paar klasgenoten gaan kijken bij de verwilderde caravan waar allerlei gebonk klinkt. Joep durft zelf tot het raam, maar wat hij daar doorheen ziet, maakt hem wel aan het schrikken… De tocht door het bos is ook niet mis. Al de dieren die zij steeds voelen en die boven hun hoofden zweven, maakt het een spannende tocht. Er gebeuren op kamp ook veel grappige dingen. Zoals de verwoede pogingen van de klas om een vriend voor de juf te zoeken. waarom lacht ze er zelf steeds zo geheimzinnig om? En waarvoor komt die politieauto ineens met gillende sirenes aangereden?
De omslag van het boek geeft mooi de inhoud van het boek weer: vrolijk, gezellig en kleurrijk. Het boek ziet er aantrekkelijk uit en nodigt, mede dankzij de vrolijke, heldere kleuren, uit tot lezen. Ook in het boek zijn er zwart-wit illustraties te vinden. Deze maken het verhaal nog wat vrolijker en ondersteunen de inhoud van de tekst. Het verhaal is opgedeeld in goed leesbare hoofdstukken. Het lettertype is duidelijk en leest fijn. Voor- en achterin het boek zijn nog grappige illustraties te vinden van alle kinderen uit groep 7. Hier staat echter wel ineens Kathleen geschreven, in plaats van Cathleen (in de rest van het boek).
De personages passen goed in het verhaal. De karakters zijn zo uitgewerkt, dat ze het verhaal ondersteunen. Ze zijn sterk neergezet en maken een ontwikkeling door. Zo ergert Joep zich in het begin erg aan Cahtleen. Aan het einde van het boek vraagt hij haar wat er achter haar gedrag zit. Het geeft een serieuze noot aan het verder grappige en ontspannen verhaal.
Het boek is geschreven op M5-niveau en moet voor 9-jarige lezers goed te doen zijn. De humor in het verhaal zorgt dat je ook de rest wil weten. Daardoor wil je het boek snel uit hebben. Het een boek dat het lezen van jonge kinderen zeker zal stimuleren!
RvL
