Ellemijn verdiept zich voor haar geschiedenispresentatie in het leven van Coosje  Ayal, die tijdens de Tweede Wereldoorlog op zestienjarige leeftijd in de jungle tegen de Japanners vocht. Hoe ging Coosje om met onrecht?

Dit boek gaat vooral over Ellemijn en haar broer Dexter, die erg moeilijk met problemen om kan gaan. Maar het gaat ook over Coosje Ayal. Zij is niet de hoofdpersoon, maar inspireert wel verschillende personen in dit boek.

De omslag van het boek laat een deel van de leefwereld van Coosje Ayal zien. Op de achtergrond zijn vaag de hoofdpersonen van het boek te zien, Ellemijn en Dexter. De voorkant past goed bij de inhoud van het boek. In het boek zelf zijn geen illustraties opgenomen, maar de tekst is beeldend genoeg. Deze worden dus niet gemist. Wel staat er een afbeelding in met krantenartikelen over Coosje. Dit heeft een mooie toegevoegde waarde en ondersteunt het verhaal.

Het verhaal is goed opgebouwd. Er zit emotionele spanning in het boek. Wat is er met Dexter? En wat doet de wraakactie van Ellemijn met haarzelf en anderen om haar heen? Door onder andere deze vragen bij de lezers op te wekken, wordt je geprikkeld het hele boek in één adem uit te lezen. De problematiek van Dexter maakt het boek ook leerzaam. Soms lijkt het echter wat onnatuurlijk, zoals dat hij wegloopt van huis en pas veel later weer thuis komt. Zijn band met Ellemijn komt wat zoetsappig over, zij krijgt steeds het meest over hem te weten en alleen bij haar lijkt hij zich vertrouwd te voelen. Dat kan, maar in een gezin als waar Ellemijn en Dexter uit komen, verwacht je ook een dergelijke band met (een van) de ouders.

Naast dat het christelijk geloof op een natuurlijke manier in het verhaal verweven is, komen er ook mooie waarden aan bod. Zoals het omgaan met onrecht als je christelijk bent. Ook eerlijkheid komt aan bod. Daarnaast is de vriendschap die Ellemijn met haar vriendin en later met Noud heeft, een mooie toevoeging. De waarde van vrienden komt hiermee duidelijk naar voren.

Het boek leest fijn door de mooie bladspiegel. De hoofdstukken hebben gemiddeld zo’n 7 à 8 pagina’s. Daarin is de tekst opgedeeld in alinea’s, die van elkaar worden onderscheiden door een witregel. Dat geeft rust tijdens het lezen. Delen over het leven van Coosje zijn gecursiveerd weergegeven. Dit schept duidelijkheid: je weet precies in welke verhaallijn je zit. De extra informatie voor- en achterin het boek helpt de lezer het verhaal beter te begrijpen en in een context te plaatsen.

Hans Mijnders heeft met dit boek een origineel oorlogsboek geschreven met een mooie, toepasselijke titel. Het boek sluit goed aan bij jongeren uit de doelgroep van 12+. Zij kunnen met dit boek een interessante levensles leren.

RvL