Betty Frank is een heel gewoon meisje uit de plaats Ochten. Maar…Betty is Joods en daarom mag ze veel dingen niet meer. Ze mag niet meer naar school, niet meer zwemmen en niet meer fietsen. Toch blijft ze dromen over haar toekomst en houdt ze haar schoolwerk goed bij. Tot de familie Frank opgeroepen wordt om naar kamp Vught te gaan. In het concentratiekamp probeert Betty te overleven. zal ze op een dag ochtend en haar vriendin weer terugzien?

Het omslag van het boek is passend bij de inhoud. De sombere kleuren geven een stukje sfeer uit het verhaal weer. Ook zie je prikkeldraad afgebeeld. Dat verwijst naar de kampen waarin Betty heeft gezeten. De titel heeft een felle kleur en springt er daardoor uit. De afbeelding van Betty is wat wazig en vaag weergegeven. Er gaat een bepaalde dreiging uit de van de voorkant van het boek. Deze dreiging geeft de spanning van Betty weer. In het boek zelf zijn geen illustraties opgenomen. Het verhaal wordt echter zo beeldend verteld, dat deze ook niet worden gemist.

In het boek wordt gebruikgemaakt van goed gedoseerde spanning. De auteur laat de lezer steeds even tot rust komen door een stukje tekst met minder spanning. De verhaallijn is duidelijk en elementen in het verhaal zijn functioneel. Het taalgebruik is duidelijk en helder, al zijn sommige zinnen wat aan de lange kant. De tekst is opgedeeld in alinea’s en hoofdstukken. Dat vergemakkelijkt het lezen van het boek. Je hebt door de witregels letterlijke adempauzes. De hoofdstukken beslaan een wisselend aantal pagina’s, zo’n drie tot zeven. De hoofdstukken zijn wel genummerd, maar niet getiteld.

Het verhaal is goed opgebouwd. Er wordt toegewerkt naar een ontknoping: hoe zou het met Betty aflopen? Haar vader heeft voor haar een belangrijke rol als optimist. Hij houdt tegelijk de sfeer van het verhaal wat luchtig, zodat het geheel niet te zwaar wordt. De gevoelens van Betty worden zo beschreven, dat de lezer zich perfect in haar wereld kan inleven. Wel zouden sommige lezers het open einde storend kunnen vinden. Het verhaal eindigt wat abrupt met het stukje dat Betty in een trein stapt. Voor veel lezers is een gesloten einde meer bevredigend, al laat een open einde wel een mooie ruimte voor de eigen invulling van de lezer. Voor de doelgroep, kinderen uit groep 5 en 6, zou het boek wat heftig kunnen zijn.

De auteur heeft op een natuurlijke manier het Joodse geloof in zijn verhaal verweven. Dit is niet opgelegd, maar passend bij het verhaal. Het is functioneel en wordt niet overbodig gedaan. Het leert de lezer het een en ander over de geschiedenis en gebruiken van het Joodse geloof. De extra informatie achterin het boek helpt je het verhaal te begrijpen.

Al met al heeft de auteur een mooi boek geschreven, waarin de lezer meevoelt met de Joodse Betty. Een aanwinst voor je boekenkast!

RvL