Het is vroeg winter in 1944-45. Al in december valt er sneeuw en het vriest aan een stuk door. Het leven wordt met de dag zwaarder, er is niet genoeg te eten en te weinig brandstof voor de kachels. Nico en Janke zijn avontuurlijke kinderen. Ze maken spannende dingen mee, maar ze mogen er niet over praten. “Dat is nu te gevaarlijk, na de oorlog zullen we het vertellen”’ krijgen ze steeds te horen. Maar hoe lang gaat dat nog duren?

De omslag van het boek laat een stukje van dit spannende boek over de oorlog zien. In het boek zijn geen illustraties opgenomen. De tekst is beeldend beschreven, dus is dit voor het begrip van de lezer niet echt nodig. Het boek sleept je mee in een tijd met allerlei onverwachte gebeurtenissen waarvan je graag de afloop wilt weten. Dat zorgt ervoor dat je dit boek in één adem wilt uitlezen. De bladzijdes zijn spierwit en het lettertype vrij groot voor de AVI van het boek (M7, E7, Plus). Het verhaal is verdeeld in hoofdstukken waarvan de lengte wat varieert: van 5-8 pagina’s. er is gebruik gemaakt van een logische alinea-indeling. Dat leest fijn.

De spanning in het boek wordt goed gedoseerd. Doordat niet alle spannende gebeurtenissen een uitgebreide beschrijving van de spanning van het moment en de gevoelens van de personages hebben, blijft de spanning in het boek goed behapbaar voor de doelgroep. Het wordt daardoor niet té spannend. De balans hierin is knap gevonden.

Het is een mooi boek dat veel lezers zal aanspreken. Een mooie invalshoek, wat gelijk kinderen van de leeftijd van het hoofdpersonage zal trekken!

Dit boek is een herdruk.

RvL