Meisjesboeken van weleer

Kristine Groenhart schreef een boek waarin ze teruggaat in de tijd en via een beschrijving van de meisjesboeken van vroeger en de leesbelevenissen die ze daarbij had, erachter probeert te komen, waarom de ‘meisjes van vroeger’ (1950-1975) toch zo genoten hebben van ‘Pitty op kostschool’, ‘De dolle tweeling’, ‘Joop ter Heul’, ‘Onder moeders vleugels’, ‘Leni Saris’, Diet Kramer, Cissy van Marxveldt, de ‘Witte-Raven-pockets’, ‘Polly Parker’, sowieso alle boeken met een omslag van Hans Borrebach.

Als je inderdaad van deze generatie bent, is dit boek zwaar jeugdsentiment. Je ziet jezelf weer op de bank hangen, in bed liggen, in de rij bij de bibliotheek staan om een volgend deel van een van de bekende meisjesseries te halen. En had je het boek zelf nog niet gelezen, dan nam een van je zussen het wel mee. Ik (AP) ben ook van die generatie en herinner met dat we met alle meisjes in ons gezin en onze moeder tegelijk de boeken lazen, aan elkaar doorgaven en ervan genoten. Heerlijk! Nadat Leni Saris een clivia ‘Moeders gelukkige plant’ noemde, hadden wij het daarna nooit meer over de clivia. En natuurlijk lazen we ook de meisjesboeken van je moeder uit de boekenkast, zodat je de ‘meisjesboeken van ver voor de oorlog’ ook nog mee kreeg, al vond je die toen ook wel ouderwets.

Kristine Groenhart groeide als meisje op in Dordrecht en neemt je mee naar alle gewoontes uit die (zeventiger jaren-) tijd: op de fiets naar de bieb, luisteren naar de radio, poëzie-albums, de mode uit die tijd, ‘blokken voor school’. Met de boeken uit die tijd droomde je weg, was je even Pitty en beleefde je de gekke avonturen die je zelf beslist niet mocht doen. Ik vroeg me altijd wel af waarom Pitty etc eigenlijk naar kostschool moesten. Was er geen school in de buurt? Al was het natuurlijk wel spannend. In deze tijd komt dit onderwerp het meest dichtbij door boeken over jongens/meisjes die op een schippersinternaat zitten. Teunie Suijker schreef er de serie ‘Floor’ over.

Niet voor niks wordt de serie ‘De olijke tweeling’ op dit moment opnieuw uitgegeven (Columbus) en zelfs vervolgd door auteur Marion van de Coolwijk. De ‘toch-wel-gedateerde-serie’ wordt op deze manier naadloos vervolgd in een Olijke Tweeling van deze tijd. Juist in deze serie zie je ook hoe gedateerd het is: tegenwoordig is er geen TBC/pleuritis meer, waarvoor je een half jaar of een jaar in een sanatorium (De Olijke Tweeling op zaal 9) hoeft te liggen. Gelukkig niet. In deze tijd krijgen de kinderen zwaardere kost door verhalen over heftige ziektes, kanker en ziekenhuisopnames, die je bepaald geen ‘ontspanning’ kunt noemen. Al waren de vroegere verhalen ook heftig met het overlijden van Jet van Marle.

Zoals er nu Young Adult was, zo groeide je mee met sommige meisjesboeken. Na een periode op de middelbare school, (De HBS-tijd van Joop ter Heul) deden ze een vervolgopleiding of gingen werken (Joop ter Heul’s problemen) kregen een vriend (‘Haar hart zong!’), verloofden zich en trouwden (Joop van Dil-ter Heul). Ook Anne Frank schrijft in haar dagboek dat ze ‘Een zomerzotheid’ gelezen heeft.

Ik was vroeger ook een fan van Diet Kramer en Sanne van Havelte. Heerlijke boeken waarin je even helemaal weg was. Diet Kramer schreef overigens ook echte jongensboeken als ‘Razende Roeltje’, die ik ook allemaal las. Wat genoot ik vooral ook van de boeken van J.B. Schuil over bijvoorbeeld ‘De Katjangs’, dat was hetzelfde soort ondeugendheid uit de meisjesboeken, maar dan via twee jongens die door hun ouders uit Indië naar Nederland gestuurd waren, om daar bij hun oude tantes op te groeien, die totaal geen kinderen gewend waren. Ik had medelijden met de tantes! Heerlijke boeken! Misschien kan iemand  een vergelijkbaar boek als dit over ‘jongens’ schrijven, waarin de titels van J.B. Schuil beslist niet mogen ontbreken en waarin ook de befaamde Bob-Everspockets voorkomen, en natuurlijk Paddeltje, Michiel de Ruijter, Scheepsmaat Woeltje en Arendsoog en voor de jongensboeken uit deze tijd alle titels van Paul Dowswell, Callenbach.

Maar terugkomend op de meisjesboeken en hoe daar ‘vroeger’ van genoten is. Ook in deze tijd zijn er genoeg ‘echte-meisjes-boeken’ die hetzelfde gevoel zullen geven als de meisjesboeken uit dit boek van Kristine Groenhart. Denk allereerst maar eens aan de 9-delige, bijna ‘twee-generaties-meisjes-durende-serie’ over Maaike & Domenico van Susanne Wittpennig, Callenbach, waarvan er in de hoogtijden van Hyves, meer dan 2000 enthousiaste en verslaafde volgers waren. Ze wilden allemaal weten hoe het zou gaan met de brave doktersdochter Maaike en haar grote liefde Domenico, die alleen maar problemen had. Zou het ooit goed komen met die twee?

Naast Maaike en Domenico genieten en genoten veel romantische én eigentijdse meisjes van nu van de Duiventil-serie + Babs van Gerda Ronhaar (Mes), volgden ze de serie Friends forever (Heidi de Vries-Flier, De Banier), de serie ‘Vriendschap’ van Anja Bout-Monteau (De Banier), de serie Floor van Teunie Suijker (Den Hertog), de adoptie-serie Rosa-Maria-Rosa&Maria van Roland Kalkman (Den Hertog),  de vele tienerboeken van Hans Mijnders (Den Hertog/Columbus) met korte titels als En/of, Zwart-wit, Ondersteboven, Geen Keus, Solo), De Sasha-trilogie van Corien Oranje, Love you, miss you van Corien Oranje (Columbus), de meisjesboeken Eerste kus en Voor nu of altijd van Jeanette Molema, de serie Smaakmakers van Judith van Helden, de Ierland-reeks van Ineke Kraijo over Kate, Rose, Eileen, en de nostalgie-reeks van Callenbach met Fina, Charlotte en Lizzy en jeugdromans van Janny den Besten (Roos), Thea Zoeteman (Annemieke, Met andere ogen) en Hanny van de Steeg (Dubbel-serie).

Kortom, bij de moeders van toen en de dochters van nu zullen altijd lezers blijven die het heerlijk vinden om zich even terug te trekken uit hun eigen leven en mee te gaan in de belevenissen van anderen.

Wat mist in het boekje is een register op auteursnamen.

AP

Kristine GroenhartMulberry House

P.s. Kristine Groenhart besloot ook een eigentijdse versie van de kostschoolboeken van Pitty te schrijven, namelijk de serie ‘Mulberry House‘, Ploegsma, om meisjes van nu hetzelfde gevoel te geven als zij vroeger had. Ik vind het knap dat ze dit gedaan heeft en dat het een eigentijdse kostschoolversie is. Hoe bestaat het? Marjolein (Marge, Marsjolien) verhuist  naar Engeland omdat haar ouders daar een goede baan krijgen en start op Mulberry House. Wat is het anders dan in Nederland! Je bent pas populair als je hoge cijfers haalt, ongelooflijk! Marjolein vindt zichzelf steeds meer een brave trut met haar stijve kostschoolkleren, waarvan zelfs het bovenste knoopje strak dicht moet en waarbij ze oude-dames-zwarte-schoenen aan moet. Gelukkig raakt ze bevriend met Pam en Sam, maar de andere meisjes negeren haar. En hoewel ze thuis in NL heel goed is in het hockeyteam, mag ze op Mulberry niet aan hockey meedoen. Dan maar lacrosse. Het duurt wel erg lang voor ze op school doorkrijgen dat ze best wat in haar mars heeft en Marjolein moet enorm doorzetten. Ze laat zien dat ze het kan! Het duurt lang, maar het komt helemaal goed (ook met James). Toch nog een romantisch einde. En nu deel 2 en 3. Leuk dat er nu zelfs een meisjes-kostschool-serie anno 2015-2016 is.

 

Koop dit boek bij je plaatselijke boekhandel

of

BESTEL ONLINE

 

 

 

Boekgegevens

Titel:

Meisjesboeken van weleer

Jaar van uitgave:

2016
2016

Aantal pagina’s:

214
214

Uitgeverij:

Querido
Querido

Prijs:

19.99
19.99

Deel deze recensie

Follow Me On Instagram

Het Platform Christelijke Kinderboeken promoot het christelijke kinder- en jeugdboek en reikt ieder jaar de EigenWijsPrijs, Het Hoogste Woord en de #YAP uit.

Zoeken

Iets kwijt? Vind het hier ...

© 2023, Alle rechten voorbehouden.