Een bemoedigend verhaal, waarin opa in zijn laatste dagen met zijn kleinzoon, Merijn, spreekt. Het verdriet wordt benoemd, maar bovenal spreekt de hoop.
Dit boek bevat handvatten voor ouders en begeleiders om met rouwverwerking bij kinderen om te gaan.
INHOUD
“ ‘Planten, dieren, mensen… al wat leeft gaat een keer dood.’ Zegt opa. Merijn schrikt dat opa ook mensen noemt. Alsof doodgaan heel normaal is.”
Dit citaat uit het boekje ‘Maar ik wil niet dat je doodgaat’ geeft de strekking van het boek weer: iedereen krijgt op een moment is het leven te maken met het overlijden van een dierbare, maar dat betekent zeker niet dat dit een makkelijk iets is. In het verhaal is te lezen hoe verdrietig Merijn is, omdat zijn opa op sterven ligt. In een gesprek met zijn opa gaat het over vragen zoals ‘waarom moet u dan doodgaan?’ en ‘waar gaat u dan heen?’. Antwoorden op deze vragen zijn gebaseerd op de christelijke opvatting over leven na de dood.
Het verhaal wordt ondersteund door lichtgekleurde illustraties, waardoor het boek niet alleen mooi is om te lezen, maar ook om te zien.
Het boek is geschikt voor kinderen vanaf zes jaar, die te maken hebben (gehad) met het overlijden van een dierbare of kinderen die vragen hebben over de dood. Ook zou het boekje gebruikt kunnen worden in de klas als een leerling te maken krijgt met overlijden en dit onderwerp in de klas ter spraken komt.
RMH