Bart en Marjet zijn te mager, dus moeten ze naar koloniehuis Duinzicht in Egmond aan Zee. Marjet springt een gat in de lucht: lekker op vakantie naar de duinen en lekker veel eten! Bart heeft er minder zin in, maar het enthousiasme van zijn zus werkt aanstekelijk. Totdat hij in de trein Wijnand tegenkomt. Hij krijgt er steeds minder zin in. Gelukkig zijn Rudi en Leo er ook nog…
In het koloniehuis gaat Wijnand met zijn club ‘De lefkikkers’ steeds gemener doen. Het eten vindt Bart niet lekker. Die klonterige pap met dat dikke vel, de prutspinazie, alles moet hij opeten. De zuster zijn ook de liefste niet, ze doen ruig en zijn niet aardig. De problemen stapelen zich op. Het wordt zelfs zo erg dat hij samen met Rudi wegvlucht uit het koloniehuis. Zou dat goed gaan?
Het boek heeft een vrolijke omslag. De kleuren zijn helder en de tekeningen grappig. Het nodigt uit tot lezen. Ook in het boek staan een aantal van dit soort illustratie. Zij zijn een duidelijk verbeelding van de tekst en ondersteunen daarom het verhaal. Het lettertype leest fijn en heeft een duidelijke grootte. Het verhaal is opgedeeld in hoofdstukken die goede lengte hebben. De titels van de hoofdstukken geven steeds kort de inhoud weer van de tekst die erop volgt. Voorin het boek is een overzichtelijke inhoudsopgave opgenomen.
De personages in dit boek zijn goed neergezet. Aan het begin lijkt Bart heel zielig. Dit maakt het verhaal wat voorspelbaar en iets minder pakkend. Later wordt hij wat sterker en durft hij, met behulp van de kwaliteiten die hij heeft, ook van zich af te bijten. Het verhaal wordt dan wat realistischer. De houding van Marjet en Bart verschillen als de dag en de nacht. Dit kan natuurlijk, maar je verwacht als lezer dat broer en zus niet zo ver uiteen liggen en zich meer met elkaar en elkaars gevoelens bezig houden. De personages in dit boek zijn gelovig.
De titel doet voorkomen alsof dit een boek vol grappen en grollen is. De inhoud is echter wat serieuzer. Met gepaste humor wordt aan de lezer duidelijk gemaakt hoe het er in koloniehuizen aan toe ging. Ook de verschillende meningen van de kinderen komt er duidelijk in naar voren. Dit is sterk beschreven en zet je aan tot nadenken.
De spanning in het boek is goed gedoseerd en werkt naar een duidelijk plot. Dat maakt het verhaal overzichtelijk en zorgt dat het lezen eenvoudiger wordt. Het is een leuk boek waarin je op een ontspannen manier wat meer over een ‘vergeten’ deel van de geschiedenis leert. Het verhaal is pakkend en zorgt ervoor dat je het boek gelijk uit wilt lezen. Je wilt immers dolgraag weten hoe het afloopt met Bart en alle problemen die hij ondervindt. Een mooi verhaal voor kinderen vanaf ongeveer 10 jaar.
RvL