Vonkenregen

Het is zomer en dat is in Apeldoorn te merken. De blusploeg van brandweerman Sander moet er regelmatig op uit. De ene keer om een bermbrandje te blussen, de andere keer om wat eendenkuikens te redden. Na een melding van een gillende vrouw klimt Sander zelfs met een arrestatieteam van de politie in de hoogwerker. Maar hoe bijzonder die uitruk ook is, hij valt in het niet bij de grote brand die ontstaat door een vreugdevuur. De verwoestende brand maakt een diepe angst in Sander los, maar ook schaamte omdat hij te trots was.

Vormgeving en illustraties
Actie! De schitterende omslagillustratie van Adri Burghout laat niets aan de verbeelding over. De zwart-wittekeningen in het binnenwerk zijn al even gedetailleerd, maar missen de kracht van de omslagillustratie.

Taalgebruik
Auteur Herman Wilbrink gebruikt rijke taal om lezers te betrekken bij de avonturen van Sander. De grappige en spannende voorvallen zorgen ervoor dat het verhaal blijft aanspreken. Brandweerjargon wordt in zijn context uitgelegd, waardoor lezers zonder brandweerkennis weten waar het verhaal over gaat én hun kennis uitbreiden.

Christelijke karakter
Als Sander midden in een heel angstige situatie zit, bidt hij om hulp. Een Bijbeltekst wijst hem daarna de weg tot schuldbelijdenis. Dat is ook een les voor lezers: schuld belijden en vergeving vragen is moeilijk, maar ook heel rijk.

Doelgroep
Dit boek is beoordeeld op AVI- M6. Vanwege de sociaal-emotionele thema’s leent het boek zich het meest voor kinderen vanaf een jaar of 10.

Bijzonderheden
De auteur heeft een band met de brandweer. Dat is te merken.
Doordat hij voor een bestaande omgeving (Apeldoorn) kiest, is het boek ook herkenbaar voor lezers uit die regio.

Leesbeleving en leesplezier
Vonkenregen is een leuk en spannend jongensboek. Het leest als een trein (misschien is ‘de brandweer’ een betere uitdrukking) en wordt op geen enkel moment saai.

 

PB

Boekgegevens

Titel:

Vonkenregen

Jaar van uitgave:

2023

Aantal pagina’s:

124

Uitgeverij:

Den Hertog

Prijs:

€ 11,90

Deel deze recensie