Mijn vriendin Faheema is het verhaal van Louise, een christenmeisje uit Zuid-Afrika en haar hartsvriendin, de islamitische Faheema. Ze delen alles met elkaar, grenzen zijn er niet, niet voor hen. Ze beloven elkaar altijd vriendinnen te blijven…
Dit zóu zomaar een waargebeurd verhaal kunnen zijn: het is actueel, eigentijds, echt.
Mijn vriendin Faheema is het verhaal van Louise, tot voor kort de beste vriendin van Faheema Majait. Ze mist haar vriendin heel erg en schrijft in deze novelle over hun vriendschap.
Faheema en Louise leren elkaar kennen in groep drie. Vanaf dat moment zijn ze altijd bevriend geweest, ondanks blikken van hun ouders, ongeruste opmerkingen. De vragen van de ouders van Louise zijn dezelfde als de vragen van de ouders van Faheema: Zijn er geen andere christelijke/islamitische vriendinnetjes in je klas?
Ze ontdekken bij het spelen bij elkaar thuis hun verschillende achtergrond: het schilderij van Jezus omringd door de kinderen bij Louise en de houtkleurige wandversiering met Korantekst bij Faheema.
‘O, gij die gelooft, weest oprecht voor Allah en getuigt met rechtvaardigheid. En laat de vijandschap van een volk u niet aansporen, om onrechtvaardig te handelen. Weest rechtvaardig, dat is dichter bij vroomheid en vreest Allah (…)’
Ondanks dat de meisjes dik bevriend zijn, komt er zo nu en dan twijfel binnen. ‘Misschien had mama gelijk. Misschien was het beter om vriendinnen te hebben met dezelfde christelijke achtergrond’. Maar het volgende moment beloven ze elkaar trouw ‘Beloof me dat we altijd vriendinnen zullen blijven. Wat er ook gebeurt’.
Gebeurtenissen in de families van de meisjes beïnvloeden keuzes voor Louise en Faheema. Wel of niet naar het islamitische Habibia-college; de zus van Faheema die met de zoon van de imam trouwt; een dominee die een preek houdt over het liefhebben van je naaste, wie dat ook is; terroristische aanslagen op de metro in London door islamisten; de cartoons vanuit Denemarken.
De vriendinnen komen in een loyaliteitsconflict, ze willen loyaal zijn aan hun ouders en familie, aan hun godsdienst, maar ook aan elkaar en aan hun jarenlange hechte vriendschap. Het verhaal laat de kracht van vriendschap zien, maar tegelijk de knellende kracht van familiebanden, gewoontes en traditie. Louise denkt nog lang na over de tekst bij Faheema thuis…. ‘O gij die gelooft… Laat de vijandschap van een volk u niet aansporen, om onrechtvaardig te handelen’ én ze weet de houding van haar ouders om te turnen na een ontdekkende preek over ‘je naaste liefhebben’.
Dit bijzondere – actueel en eigentijds – verhaal legt haarscherp vooroordelen over islam en christendom zien. Het boek geeft geen antwoorden, maar signaleert, geeft weer. Dit prachtige verhaal is een aanwinst in de actuele discussie, manier van denken over medelanders in ons midden. Wie zijn zij? Wat zijn hun gewoontes? Hoe kunnen we op een menselijke manier hun buurman/buurvrouw/vriend/vriendin zijn? Tegelijk is het een aanklacht tegen aanhangers van rechts-extremistische opvattingen.
Het juiste boek op het juiste moment. Must voor alle mediatheken van scholen voor VO. Must voor lessen geschiedenis, maatschappijleer, godsdienst. Voor iedereen van 13 tot 93: mooi om te lezen en om daarna over te praten. Een mooi (lekker dun) boekje om op de lijst voor NE te zetten en daarna met godsdienst/maatschappijleer over doorpraten.
AP
Koop dit boek bij de plaatselijke boekhandel
of