Nieske Selles is moeder van (pleeg-)kinderen. Ze weet precies hoe het kan toegaan in een pleeggezin. Voor deze pleegkinderen schreef ze vijf verhalen over kinderen die een poosje (of soms langer) niet thuis kunnen wonen.
Soms kunnen je ‘echte ouders’ niet voor je zorgen. Voor een paar weken, of voor langer en soms voor altijd. Dan wordt er voor de kinderen een oplossing gezocht. Dan komt er een hulpverlener ingeschakeld. In dit boek worden de verschillende hulpverleners allemaal voorgesteld en wordt uitgelegd wat hun taak inhoud. Zo is er een voogd (in dit boek Marieke) of een pleegzorgwerker (in dit boek Sanne) of iemand van de kinderbescherming, of een kinderrechter, een pleeggezin of een groepshuis/gezinshuis met pleegouders.
De kinderen in dit boek willen (meestal) het liefst bij hun echte vader en moeder wonen, al begrijpen ze vaak ook wel dat dit niet kan. Omdat hun vader & moeder niet voor hen zorgen (Xiam), omdat ze (psychisch) ziek is (Mosi), omdat ze teveel rookt en drinkt (Cas/Jasmijn), omdat ze drugs gebruikt (Youri), of omdat een van hun ouders is overleden (Ella).
De ervaringsverhalen over Mosi, Youri, Cas & Jasmijn, Xiam en Ella zullen voor sommige kinderen herkenbaar zijn. Elke situatie is weer anders. Voor alle pleegkinderen geldt dat ze een ‘papa en mama’ hebben en een buikmama en buikpapa. En daarom is dit boek ook bedoeld om samen te lezen, om te zien dat je niet het enige pleegkind bent, dat er veel meer kinderen zijn die bij ‘andere papa’s en mama’s’ wonen.
Youri haalt zijn schouders op. ‘Het is stom als je niet weet wie je echte papa is. Dan weet je ook niet of je op hem lijkt’. Mama knikt. ‘Ik snap dat je het niet leuk vindt. Weet je, we gaan gewoon nog een keer aan je voogd, Marieke, vragen of ze met buikmama wil praten. Zij is de enige die het ons kan vertellen’. (fragment uit: ‘Youri weet niet wie zijn familie is)
‘Hier woon ik’ is een stevig gebonden boek met op het omslag een donkere jongen met een rugtas die je aankijkt. Zou hij zo meteen een weekend naar zijn echte ouders gaan? Hij kijkt je aan. Wat zou hij denken? Het boek bevat vijf verhalen, die telkens afgesloten worden met vragen om samen over te praten. En met een bladzijde met weetjes, zoals ‘Wist je dat er in Nederland meer dan 18.800 pleegkinderen zijn? En er zijn telkens bladzijden waarop het werk van de voogd, de kinderrechter, de pleegouders, de mentor en de pleegzorgwerker worden uitgelegd.
Illustrator Sanne Miltenburg maakte grafische tekeningen in zwart-grijstinten in dit boek. Nieske Selles, de auteur van dit boek schreef ook een prentenpraatboek over het wonen in een pleeggezin, getiteld ‘Je hoeft niet te kiezen’.
AP
Nieske Selles verzorgt thema-avonden over pleegzorg en pleeggezinnen. Kijk eens op deze flyer.
Koop dit boek bij je plaatselijke (christelijke) boekhandel