Brit geeft niet op is het laatste deel in de serie ‘Vier vriendinnen’. Na de andere delen over Carlijn, Paola en Sophie is nu Brit aan de beurt.
Brit ziet dat haar andere vriendinnen een vriend hebben en vindt het wel eens lastig dat zij nog ‘alleen’ is. Tegelijk heeft ze genoeg afleiding. Ze rondt haar opleiding af, loopt stage en gaat zelfs in het buitenland werken in de zomervakantie. Ze krijgt haar vader zover zijn alcoholverslaving af te zweren. Ze ontdekt dat haar schoolvriendin Linda ‘gebruikt’ wordt als tijdelijke vriendin voor een jongen. En komt later zelf ook tot de ontdekking dat ze in die val is gestapt. Ronald, de meester van haar zusje, vindt ze ook leuk, maar is hij de ware voor haar? Ze weet het niet.
Dit boek zou je kunnen zien als tijdelijke afleiding, want het is helaas erg oppervlakkig en mist elke diepgang. Alle gebeurtenissen gaan te snel en worden eigenlijk alleen maar even aangestipt, hap-snap. Er wordt een lijn gestart, maar niet afgemaakt. Bijvoorbeeld: Brits vader krijgt een ongeluk, Brit maakt zich ongerust, ze komt thuis van haar reis, hoort dat haar vader weer opknapt, en… de kous is af. Je leest je er niks meer over. Brit heeft Ronald eerst afgewezen, hij zoekt even later toch weer voorzichtig toenadering en een paar bladzijdes later is het rond. Tja. Deze serie kun je zien als ‘voorloper voor de streekromans die de lezers ervan later zullen gaan lezen’.
AP