Strijd tegen het kwaad

Na het overlijden van hun vader zien de broers Nick en Tom en hun zus Melanie elkaar voor het eerst in vele jaren. Als ze bij de notaris zijn voor het testament, blijkt dat hun vader een videoboodschap heeft opgenomen waarin hij zijn kinderen oproept om samen te werken en zich in te zetten om de wereld wat beter te maken. Na lang beraad besluiten de drie kinderen dat ze de wens van hun vader willen volgen en richten ze, in samenwerking met het Amerikaanse leger, een geheime organisatie op: het Trias-project. De eerste missie richt zich op het bevrijden van door terreurgroep Boko Haram ontvoerde schoolkinderen in Nigeria. Een moeilijke operatie met veel risico’s.

Vormgeving en illustraties
Het boek is uitgegeven als hardcover en de omslagillustratie in rood en zwart is collageachtig van opzet met onderaan drie kleine kleurenportretten van de hoofdpersonen. Het binnenwerk bevat geen illustraties en de tekst is gedrukt in een vrij kleine letter.

Taalgebruik
Het verhaal omvat 21 niet getitelde hoofdstukken en is in de tegenwoordige tijd geschreven. De auteur hanteert een vlotte schrijfstijl met toegankelijk taalgebruik. Er is een goed evenwicht in beschrijving en dialoog.

Christelijke karakter
Een van de drie hoofdpersonen is christen en getuigt daarvan tegen zijn andere broer en zus. Het uitgangspunt bij de missie van het drietal is om de wereld wat beter te maken. Dat sluit goed aan bij christelijke normen en waarden.

Doelgroep
Het verhaal is geschikt voor jongeren vanaf ca. 12 jaar die houden van een avontuurlijk en spannend verhaal. Op de titelpagina is vermeld dat dit een young adult thriller is maar de hoofdpersonen zijn allemaal volwassenen.

Bijzonderheden
1e deel van de nieuwe serie Het Trias project.

Leesbeleving en leesplezier
Vlot lezend avontuurlijk en spannend actieverhaal, goed voor enkele uren leesplezier voor liefhebbers van dit genre.

EvdG

Boekgegevens

Titel:

Strijd tegen het kwaad

Jaar van uitgave:

2024

Aantal pagina’s:

212

Uitgeverij:

Mes

Prijs:

€ 14,95

Deel deze recensie