Soms zie je verdrietige of erge dingen om je heen gebeuren. Soms gaan we dan dromen over hoe we de wereld een beetje beter kunnen maken. Ruben (de hoofdpersoon) droomt ook over een betere wereld. Dit doet hij samen met Kameraadje. Kameraadje is een camera die met Ruben kan praten en hem soms over een drempel heen helpt om dingen wel te fotograferen. Ruben ziet dat heel veel dingen in de wereld kapot zijn en niet perfect. Ondanks dat de wereld kapot kan zijn of niet perfect, verdienen mensen het wel om goed behandeld te worden, zegt Ruben tegen Kameraadje. Samen met Kameraadje gaat hij in een oud gebouw foto’s maken terwijl er verboden toegang op staat. Ruben vindt dit erg spannend maar Kameraadje haalt hem over het toch te doen. Ruben had een droom over dit museum en het is er ook echt gekomen.

Vormgeving en illustraties
Het boek is uitgegeven als hardcover. Op de voorkant staat Ruben samen met Kameraadje in zijn tas. De illustraties in het boek passen goed bij het verhaal.

Taalgebruik
Het taalgebruik is vlot . In het boek wordt beschreven dat de camera (Kameraadje) ook kan praten. Het verhaal is ingedeeld in korte hoofdstukken.

Christelijke karakter
In dit boek komt het christelijk geloof niet aan de orde.

Doelgroep
Het boek is geschikt voor kinderen van 9 jaar en ouder. Leerkrachten in groep 7/8 kunnen hierover ook een mooie les burgerschapsvorming geven.

Bijzonderheden
Het in dit boek bedoelde museum is het Museum of Humanity

in Zaandam ontstond in 2001 na een droom van fotograaf Ruben Timman over een vervallen en donker museum. Het is een metafoor voor de staat van de wereld en ons mens-zijn. De afgelopen 18 jaar verzamelde hij ca. 18.000 portretten van mensen overal ter wereld. Hij fotografeert alle mensen voor een zwart doek, zodat iedereen gelijkwaardig in beeld komt.

Leesbeleving en leesplezier
Het is een mooi boek dat kinderen aan het nadenken kan zetten over een wereld waarin iedereen zich gezien kan voelen.

IKDW