‘Alleen mensen met eenzelfde rugzak, kunnen mij echt begrijpen.’ Het is een citaat uit een gedicht dat Rhodé schrijft waarin ze iets laat zien over wat ze met zich meesjouwt. Ze komt er in de derde klas van de havo achter dat ze autisme heeft. Dat vindt ze heel ingewikkeld, maar met behulp van haar ouders, een coach, haar vriendin Naomi en Hugo leert ze van zichzelf te houden.

Vormgeving en illustraties
Op de slappe omslag is een afbeelding te zien van Rhodé die in de verte staart en ondertussen in haar dagboek schrijft. Dat laat iets zien van de inhoud, want elk hoofdstuk wordt afgesloten met een dagboekstukje over de gebeurtenissen uit dat hoofdstuk waardoor je echt een inkijkje krijgt in het hoofd van Rhodé. Verder staan er geen afbeeldingen in het boek.

Taalgebruik
Er is door de auteur gekozen om te schrijven vanuit het hij/zij-perspectief. Hierdoor lees je allerlei dialogen die Rhodé heeft met haar ouders, leraren, vriendinnen en met Hugo. De zinnen zijn vlot geschreven en daardoor leest het boek prettig.

Christelijke karakter
Het boek is duidelijk christelijk. Zo lees je hoe Rhodé ook qua geloof worstelt met haar autisme. Ook worden er soms Bijbelteksten geciteerd, die bemoedigen of aansporen.

Doelgroep
Het boek is geschikt om te lezen door meiden vanaf twaalf jaar, maar kan door iedereen worden gelezen die een inkijkje wil krijgen in het hoofd van een tienermeisje met autisme. Ook voor leraren kan het helpend zijn, want er wordt precies beschreven welke leraar wel of niet aansluit bij Rhodé. Behalve de beschrijving van Rhodés rugzak, is er ook een romantisch deel in het verhaal, wat ervoor zorgt dat je verder wilt blijven lezen.

Leesbeleving en leesplezier
Een mooi en ook leerzaam meidenboek. Hopelijk draagt het bij aan de missie van de auteur: meer begrip voor jongeren met autisme.

MvG