Mees en Tijn gaan logeren bij opa en oma. Ze maken grote plannen: zwemmen in de plas achter het huis, naar het onbewoonde eilandje varen, vissen… Als ze iemand ’s ochtends vroeg een zak in het water zien gooien, gaan ze op onderzoek uit. AVI E4.
Mees en Tijn en het avontuur met de roeiboot van auteur Ina van der Beek is het zesde deel in de serie ‘Mees en Tijn’. Het was voor mij het eerste deel dat ik las, samen met mijn zoon Niek van net 7 jaar. Het verhaal is fijn geschreven; heel beeldend en vol met herkenbare situaties. Zo maken de neefjes ruzie over wie er voorin in de auto mag zitten op weg naar opa en oma. Ook staan er interessante weetjes in het boek. Bijvoorbeeld dat er in augustus geen kikkerdril meer is en dat je bij onweer nooit onder een boom moet gaan staan.
Het boek ziet er mooi uit met een harde glanzende kaft. Het is leuk dat ook binnenin afbeeldingen te zien zijn. Die voegen echt iets toe aan het verhaal, het verhaal gaat daardoor nog meer ‘leven’.
Sommige uitspraken van Mees en Tijn komen wat gekunsteld over en niet echt als spreektaal voor achtjarigen. Zo zegt Mees als Tijn bananen uit de zak van zijn regenjas haalt: “We delen er eerst eentje. Dan hebben we er later nog een. Want misschien duurt het lang voor deze schipbreukelingen gevonden worden.” Persoonlijk vind ik het jammer dat het geloof geen enkele rol speelt in dit verhaal. En hoewel ik er niet van hou als het geloof te geforceerd ter sprake komt, was het heel eenvoudig geweest om bijvoorbeeld een gebed voor het eten te laten uitspreken.
Dit alles neemt niet weg dat Mees en Tijn en het avontuur met de roeiboot een spannend avontuur is. Dat smaakt voor Niek en mijzelf zeker naar meer uit de serie van Mees en Tijn.
NW
Koop dit boek bij de plaatselijke boekhandel