Barendje van Asperen is nog maar een peuter, maar zijn ouders merken dat hij veel bezig is met God, de hemel en de eeuwigheid. Dat wordt nog duidelijker als hij groter wordt. Als zijn broers ongehoorzaam zijn, wil hij niet meedoen. En als er gemopperd wordt op de kou of armoede, benadrukt hij juist hoe goed God voor het gezin zorgt.
Maar dan wordt Barendje ziek. Zou hij, die er zo’n last van heeft dat hij een vijand van God heeft, wel in de hemel kunnen komen?

Vormgeving en illustraties
Barendjes verlangen is uitgegeven op groot formaat en met grote letters. Rino Visser verzorgde de sfeervolle en realistische illustraties. Opvallend genoeg zit er weinig samenhang in de afgebeelde ‘Barendje’: zijn gezicht en postuur verschillen op de tekeningen.
Door de dikke grijze rand van het omslag en het zwart-witte binnenwerk oogt het boek wat saai.

Taalgebruik
Het levensverhaal van Barendje van Asperen valt op door het nette, verzorgde taalgebruik. Door de korte zinnen en grote letters kan het boek ook door jongere kinderen worden gelezen. Soms ontbreekt een leesteken, maar dat doet geen afbreuk aan het verhaal.
Het taalgebruik is soms wel wat ouwelijk voor een jongetje van 5 jaar.

Christelijke karakter
Barendjes verlangen is een bekeringsverhaal. De geloofsbeleving in bevindelijk-reformatorische kring staat erin centraal.

Doelgroep
Het boek werd speciaal geschreven voor jonge kinderen. Een leeftijd wordt niet gedefinieerd, maar vanwege het taalgebruik is 8 jaar wel een ondergrens om het boek zelf te lezen. Sociaal-emotionele begeleiding daarbij is aan te raden.
Het boek kan worden voorgelezen (en worden besproken) met jongere kinderen.

Bijzonderheden
De geschiedenis van Barendje van Asperen werd voor het eerst opgeschreven aan het begin van de 19^e eeuw. De hoofdpersoon stierf in 1794, op ongeveer 5-jarige leeftijd. Zijn levensverhaal is vaak in boekvorm verschenen, en werd onder andere als Kerstgeschenk weggeven op (zondags)scholen.
Deze editie is de 4e druk van Elliene van der Welle.

Leesbeleving en leesplezier
De bekeringsgeschiedenis van Barendje is nog even ontroerend als altijd. Wel ligt de nadruk sterk op zijn leven – en minder op het werk van God in zijn leven. Met die kanttekening – en in het achterhoofd de gedachte dat de bekering van Barendje niet de enige manier is waarop een kind (of volwassene) vrede met God krijgt – kan het boek prima worden (voor)gelezen.

PB