Elaines moeder leeft maar voor één ding: geluk. Als ze niet werkt, heeft of geeft ze wel een feestje. Als ze voor haar carrière naar Frankrijk wil, is Elaine eigenlijk vooral een lastpost. Daarom wordt ze ondergebracht bij een oude schoolvriendin van haar moeder. Door haar verwendheid en verwaandheid maakt ze er geen vrienden, maar dat verandert als ze óók geluk leert kennen. Al is dat een heel ander geluk dan het geluk waar haar moeder naar jaagt.

Vormgeving en illustraties
Dit boek valt op door zijn eenvoud en gewicht. Voor een boek van zo’n 250 pagina’s is het heel zwaar. Het hardcoveromslag bevat een eenvoudige kleurentekening, het spierwitte binnenwerk heeft geen illustraties. Door de typemachineletter lijkt het een facsimile-uitgave.

Taalgebruik
 De regenboogtuin is geschreven vanuit de 1e persoon. Die vorm zorgt, samen met het eenvoudige maar rijke taalgebruik, voor een intieme sfeer. Ook op de emotioneel moeilijkere momenten voor de hoofdpersoon weet de auteur sfeer en geborgenheid op te roepen. Het taalgebruik is, zeker in vergelijking met de vormgeving, eigentijds.

Christelijke karakter
Het geloof leeft in dit boek. Elaine belandt in een domineesgezin, maakt kennis met het christelijk geloof en leert Jezus als haar Redder kennen.

Doelgroep
De doelgroep is niet afgebakend. Het boek beweegt op de grens van tieners en YA.

Bijzonderheden
Het boek zit vol christelijke thema’s, zoals omgaan met de ander en zelfverloochening, maar de lessen liggen er nooit dik bovenop. Voor in het boek staan links naar websites voor geloofstoerusting.

Leesbeleving en leesplezier
Het boek leest vlot. Avontuurlijke en contemplatieve momenten wisselen elkaar af. Jongeren voelen zich misschien minder snel aangetrokken door de vormgeving, maar wie daar doorheen prikt vindt een mooi, waardevol en regelmatig herkenbaar jeugdverhaal.

PB